12 en 13 mei: South Luangwa National Park en Petauke

13 mei 2015 - Petauke, Zambia

Mannen zijn jagers. Daar kunnen wij mannen niets aan doen. Dat heeft de evolutie voor ons bepaald. Mocht je daar bezwaar tegen hebben, klaag Darwin aan.                                                                                                                                          Een nachtsafari is als jagen. De jager kent zijn jachtgebied en de jager weet dat zijn doelgroep in dit gebied verstoppertje speelt. Onzeker is of zijn beoogd avondmaal haar verstopplekje verlaat en of je als jager de kans krijgt je pijltjes af te vuren. Als dat zo is, hoop je als jager dat je de avond daarvoor je boogje strak genoeg gespannen hebt en je pijlpuntjes voldoende gepunt. Mocht dat niet zo zijn dan wordt alsnog de bevreesde nachtmerrie van de jager waarheid: ´s avonds laat kom je thuis. Bibberend open je de voordeur. Je kent je lot. De geur van nicotine en donkergrijze rookwolken vullen de woonkamer. Je vader op de bank. Hij neemt een trekt van zijn Havanna en verschuilt zich achter zijn krant. Op de tafel een gevulde pul bier. hij laat zijn krant zakken en norst met brommende stem: "En? Nog wat gevangen?" Met angstzweet op je voorhoofd en oksels als watervallen antwoord je al starend naar het pakket "Nee papa". Pa zwijgt. Zijn kin valt van teleurstelling op zijn borst. Hij schudt gedesillusioneerd zijn hoofd. Hij neemt nog een lange trek en duikt weer achter zijn dagblad. Je sluipt naar boven. Naar je slaapkamer. De vernedering krenkt je tot in het bot. Je jankt jezelf in slaap en drukt je knuffelolifantje strak tegen je borst.                                                                                      Een nachtsafari is net zo. Onschuldig, dus minder verwerpelijk, maar de overeenkomsten zijn er. Een nachtsafari betekent: in het donker beestjes zoeken die overdag verstoppertje spelen. Met een zaklamp tuurt de spotter de steppe af op zoek naar dingetjes met vier poten. De spotter weet de grenzen van zijn spotgebied en de spotter  weet dat er talrijke dingetjes op vier poten ronddartelen in dit gebied. De spotter weet echter niet of en wat er aan het einde van de spotuurtjes, in dit geval 4, gespot is. De echte spotter zorgt voor een gedegen voorbereiding door de batterij van zijn camera tijdig op te laden, zijn verrekijkertje om zijn nek te hangen en alle andere zaken op orde te hebben. Daar ging het mis. Dit spottertje klungelde onhandig met zijn camera toen de luipaard perfect in het vizier poseerde, waardoor dit moment van glorie niet voor eeuwig zijn fotoalbum in zal gaan. Beetje dom van dit spottertje.                                                                                                                              Liefst 3 luipaarden, wat krokodillen en vette hippo´s maakten deze nachtsafari echter tot een succesvol avontuur. Dit spottertje drukt deze nacht niet brullend zijn knuffelfantje tegen zijn borst, maar zal glimachend Klaas Vaak de hand schudden.